Większości z nas zależy na dobrych relacjach w miejscu pracy, poświęcamy bowiem na nią znaczną część swojego czasu. Doświadczenia pokazują, że w niektórych zespołach jest nam bardzo dobrze, a atmosfera panująca w pracy jest życzliwa, otwarta, pozwalająca na swobodne reagowanie.
W innych zaś dominuje atmosfera nieufności, pojawiają się napięcia, konflikty, wzajemne pretensje. Najczęściej zdarza się jednak, że z niektórymi współpracownikami jest nam „po drodze”, tworzymy
z nimi więź, z niektórymi zaś bywa nam trudno. Dodatkowo teraz, w czasie pandemii, kiedy większość działań odbywa się zdalnie lub hybrydowo, trudniej zadbać o relację ze współpracownikami, trudniej także wyjaśnić pewne niedomówienia czy konflikty.
Od czego więc zależy jakość naszych relacji? W jaki sposób możemy zadbać o budowanie lepszych relacji w miejscu pracy? Jak minimalizować ryzyko konfliktów i niedomówień? W jaki sposób budować atmosferę i klimat, które pozwolą nam otwarcie mówić o tym, co nam się podoba, ale też o tym, co nam przeszkadza w zachowaniach innych? Odpowiedzi na te pytania dostarcza Analiza Transakcyjna, a konkretnie koncepcja Znaków Rozpoznania.
Znakiem rozpoznania jest wszystko to co mówisz i robisz wobec drugiej osoby, a co dla niej jest sygnałem, że ją zauważasz i że ją rozpoznajesz jako osobę. To tak jakbyś mówił/a: wiem że istniejesz, zauważam Cię. Każda forma interakcji z innymi jest wymianą znaków rozpoznania.
Znaki rozpoznania można podzielić według trzech kryteriów:
- werbalne i niewerbalne
- pozytywne i negatywne
- warunkowe („za coś”) i bezwarunkowe (odnoszą się do tego, kim jesteśmy).
| Podział ze względu na formę: | Podział ze względu na przyczynę ich otrzymania: | Podział ze względu na przekaz i ładunek emocjonalny: |
| niewerbalne (fizyczne np. pocałunek, gest, kontakt wzrokowy) | warunkowe np. „doceniam twoje zaangażowanie w wykonanie zadania” | pozytywne np. komplement, konstruktywna krytyczna informacja zwrotna |
| werbalne (psychologiczne np. zagadnięcie, powitanie) | bezwarunkowe np. „nienawidzę cię” | negatywne np. kpina, sarkazm |
- Dawaj ludziom pozytywne znaki rozpoznania. Nie może być „za dużo” pozytywnych, o ile są prawdziwe.
- Unikaj dawania negatywnych znaków rozpoznania.
- „Zdrowa proporcja” wynosi minimum 3:1.
- Lepszy jakikolwiek znak rozpoznania, niż żaden.
- Bezwarunkowe znaki rozpoznania są silniejsze, niż warunkowe.
- Niewyrażone na bieżąco pozytywne krytyczne znaki rozpoznania są negatywnymi znakami rozpoznania.
- Każdy ma swój indywidualny schemat dawania i otrzymywania znaków rozpoznania.
- Przestrzeń i organizacja pracy mają wpływ na schematy wymiany znaków rozpoznania.
- Każda zmiana w systemie oznacza konieczność zbudowania nowego systemu wymiany znaków rozpoznania.
- Budowanie relacji to maraton, a nie sprint (wymaga czasu).
A jak jest ze znakami rozpoznania w Twoim Zespole? Czy otrzymujesz wystarczającą ich ilość? Czy dajesz innym pozytywne warunkowe i bezwarunkowe znaki rozpoznania?